อินเวอร์เตอร์คือหม้อแปลงไฟฟ้ากระแสตรงเป็นไฟฟ้ากระแสสลับ จริงๆ แล้วเป็นกระบวนการผกผันแรงดันไฟฟ้าด้วยตัวแปลง ตัวแปลงจะแปลงแรงดันไฟฟ้ากระแสสลับของกริดให้เป็นเอาต์พุต 12V DC ที่เสถียร และอินเวอร์เตอร์แปลงเอาต์พุตแรงดันไฟฟ้า 12V DC โดยอะแดปเตอร์เป็น AC แรงดันสูงความถี่สูง ทั้งสองส่วนยังใช้เทคโนโลยี Pulse width Modulation (PWM) ที่ใช้กันมากกว่า ส่วนหลักคือตัวควบคุมแบบรวม PWM อะแดปเตอร์ใช้ UC3842 และอินเวอร์เตอร์ใช้ชิป TL5001 ช่วงแรงดันไฟฟ้าปฏิบัติการของ TL5001 คือ 3.6 ~ 40V และมีตัวขยายข้อผิดพลาด ตัวควบคุม ออสซิลเลเตอร์ เครื่องกำเนิดไฟฟ้า PWM พร้อมการควบคุมโซนตาย วงจรป้องกันแรงดันต่ำ และวงจรป้องกันการลัดวงจร
คือหม้อแปลงไฟฟ้ากระแสตรงเป็นไฟฟ้ากระแสสลับ จริงๆ แล้วเป็นกระบวนการผกผันแรงดันไฟฟ้าด้วยตัวแปลง ตัวแปลงจะแปลงแรงดันไฟฟ้ากระแสสลับของกริดให้เป็นเอาต์พุต 12V DC ที่เสถียร และอินเวอร์เตอร์ไม่ทำงาน และเมื่อ ENB=3V จะเกิดอินเวอร์เตอร์อยู่ในสภาพการทำงานปกติ ในขณะที่แรงดันไฟฟ้า DIM มาจากเมนบอร์ดที่มีช่วง 0 ~ 5V ค่า DIM ที่แตกต่างกันจะถูกป้อนกลับไปยังเทอร์มินัลป้อนกลับของตัวควบคุม PWM ปัจจุบันที่จัดทำโดยอินเวอร์เตอร์ต่อโหลดก็จะแตกต่างกันด้วย ยิ่งค่า DIM น้อยลง กระแสเอาต์พุตของอินเวอร์เตอร์ก็จะยิ่งน้อยลง ยิ่งโต..
วงจรสตาร์ทแรงดันไฟฟ้า: เมื่อ ENB สูง จะปล่อยแรงดันไฟฟ้าสูงเพื่อส่องสว่างหลอดแบ็คไลท์ของแผง
ตัวควบคุม PWM: มีฟังก์ชันดังต่อไปนี้: แรงดันอ้างอิงภายใน, เครื่องขยายสัญญาณข้อผิดพลาด, ออสซิลเลเตอร์และ PWM, การป้องกันแรงดันไฟฟ้าเกิน, การป้องกันแรงดันไฟฟ้าต่ำ, การป้องกันการลัดวงจร, ทรานซิสเตอร์เอาต์พุต
การแปลง DC: วงจรแปลงแรงดันไฟฟ้าประกอบด้วยหลอดสวิตช์ MOS และตัวเหนี่ยวนำกักเก็บพลังงาน พัลส์อินพุตจะถูกขยายโดยเครื่องขยายสัญญาณแบบพุชพูล จากนั้นขับเคลื่อนหลอด MOS เพื่อสลับ เพื่อให้แรงดันไฟฟ้ากระแสตรงชาร์จและคายประจุตัวเหนี่ยวนำ เพื่อให้ปลายอีกด้านของตัวเหนี่ยวนำสามารถรับแรงดันไฟฟ้ากระแสสลับได้
LC การสั่นและวงจรเอาท์พุต: เพื่อให้แน่ใจว่าหลอดไฟสตาร์ทต้องใช้แรงดันไฟฟ้า 1600V และลดแรงดันไฟฟ้าลงเหลือ 800V หลังจากสตาร์ทหลอดไฟ
การตอบสนองแรงดันไฟฟ้าขาออก: เมื่อโหลดทำงาน แรงดันไฟฟ้าตัวอย่างจะถูกป้อนกลับเพื่อรักษาเสถียรภาพเอาท์พุทแรงดันไฟฟ้าอินเวอร์เตอร์.
